Dag 9: 07 augustus terug naar de bewoonde wereld

Om 5:45u worden we aan het ontbijt verwacht.  Koffie en een beetje brood met confituur krijgen we voorgeschoteld om onze korte vlucht naar Albrook Airport te doorstaan.  Op de strip van Playa Chicas gaat er alles heel gemoedelijk aan toe.  Een luchthaven is het niet echt.  We moeten zelf ons inchecken en de lijst aanvullen, onze koffers klaarzetten en dan nog even wachten tot ons vliegtuigje weer komt aanvliegen.  Om 7 uur stipt hangen we weer in de lucht.  De sky is helder en dat geeft ons de gelegenheid om nog wat te na te genieten van boven in de wolken. 

Een uurtje later komen we aan in Albrook.  We spreken af dat Vake met de kinderen terug een Uber nemen naar Tryp by Windam zodat Vinnie en ik de auto op de internationale luchthaven kunnen gaan oppikken.  Nadat de bende vertrokken is, merken we dat onze voucher toch niet zo duidelijk is.  Moeten we die auto nu echt op de internationale luchthaven gaan halen terwijl hier ook een Alamo is?  We besluiten om een telefoontje te plegen en ja hoor, men wil de auto wel kosteloos tot Albrook brengen.  Dit scheelt ons tijd, een extra taxirit van 20 km en een trip met de auto dwars door Panama City.  We bellen naar Aïm en leggen hem uit dat zij met al hun bagage terug moeten keren naar Albrook.  Als dat maar goed komt.  Nog geen 45 minuten later komen de kids en Vake gelukkig aan.  Het is nog eventjes de papieren in orde brengen en daar komt onze auto aan.  Het blijkt een spiksplinter nieuwe wagen te zijn.  Oeps, ikzelf ben mijn rijbewijs vergeten in België.  Ja, Vinnie dat wordt gans het verlof rijden.  Ocharm :-)

Nog even wat inkopen doen bij Rey en 30 minuten later komen we aan bij ons volgende hotel:  Summit Radisson hotel.   Dit hotel ligt recht in de jungle en heeft een enorm golfterrein met 2 zwembaden.  De kinderen zijn in hun nopjes.  Terwijl Vake, Vinnie en ikzelf besluiten om één van de wandelingen in het park te doen, blijven de kinderen gans de namiddag in het zwembad.

Wij trachten de wandeling te volgen, maar 45 minuten en enkele aapjes later, stopt het wandelpad aan de spoorlijn.  Moeten wij nu echt gaan spoorlopen? Dit zaakje vertrouwen we niet, dus lopen we dezelfde weg terug naar het hotel.  We nemen ook een duik in het zwembad en blijven daar alleen achter.

Om 17:30u hebben we een toeristische trip geboekt met een gids en 3 golfkarretjes.  De gids laat ons enkele vogels zien, maar ook schildpadden en kaaimannen en de kers op de taart: een kleine luiaard. Deze hangt echter hoog in de boom en valt niet te fotograferen.  Luiaards kiezen zich een boom uit en blijven er dan een week hangen.  Ze zijn slechts 2 uur per dag wakker.  Toffe beesten zijn dat.    Aïm en Ayko besturen zelf het golfkarretje.  Dat is lachen geblazen en maakt het allemaal extra spannend.   Leuke trip en dit voor 4 dollar/pp toch een leuk extraatje.

Veel is er in de buurt niet om te gaan eten, onze enige optie is dus in het hotel<;   We moesten erg lang op ons eten wachten en het eten wat niet meer dan ok.

Terug op de kamer tracht ik de blog bij te werken.  Hopelijk geniet iedereen mee.