Dag 11: 09 augustus 2019 afscheid van Soberania en op weg naar Mamallena Lodge

Zoals gepland sluipen Vinnie en ikzelf om 6 uur uit ons bed.  Kika laten we slapen, vake komt straks wel naar haar kijken.  We rijden met zonsopgang opnieuw naar de start van de Pipeline Road. Onderweg komen we enkele Capibar's  tegen.  De Hydrochoerus isthmius leeft in Oostelijk Panama (vanaf het Panamakanaal tot aan Colombia).  Verdorie ze zijn ons te snel af en we kunnen geen foto trekken.  Zo vroeg in de ochtend is het toch een beetje spannend allemaal, want we zijn daar helemaal alleen.  Al vlug komt er een troep studenten aanzetten.  Ze blijven uit die pick up komen.  Vinnie en ik lopen snel door, want rumoer kunnen we missen.

We komen heel wat cavia's tegen, nemen heel wat geluiden waar, die we nog niet kenden en als kers op de taart, zien we een grote luiaard in de boom hangen.  Ook weer moeilijk te fotograferen, maar we doen al wat in onze mogelijkheid ligt en nemen een foto met GSM door de verrekijker.  Niet de beste foto, maar onze ervaring is vereeuwigd en onze lezers kunnen meegenieten.   Het vroege opstaan werd beloond.

Terug in het hotel staat een ontbijt en de rest van de familie ons op te wachten.  Na een stevige wandeling smaakt dit extra goed.  Om 13u moeten we uitchecken, dus hebben we nog wel even om te ontspannen.  De gids van de golfkarretjes belooft ons nog even te gaan zoeken naar een luiaard en ja hoor, nu kunnen de kinderen en de vake ook nog een luiaard spotten.

Opnieuw duiken we in het grote zwembad.  Het is echt warm en dan komt dergelijke verkwikkende duik van pas.   Om 13u zitten we in de auto klaar voor een volgend hoofdstuk.  We hebben een rit van ongeveer 1,5 uur voor de boeg naar La Laguna, vlak bij Elle Valle de Anton.  Ell Valle is een dorpje in een niet actieve krater.

We boekten ons de familiekamer in de Mamallena Eco lodge.  Van een luxehotel, naar toch wat primitief.  Verschllende stapelbedden in 1 kamer en een toilet waarin geen toiletpapier mag.  Alles is hier vegan. We krijgen een vegetarische schotel als diner (7 dollar/pp).  Het eten ziet er, volgens de kids, niet zo smakelijk uit, maar de smaken klopten helemaal.  Lekker.  Als dessertje worden we getrakteerd op een echte verse brownie en iedereen smult van al dat lekkers. We spelen een partijtje yatzee en Kika droogt ons allen af.  Dit is vakantie.

Hopelijk gaan we een nacht tegemoet waarin niemand snurkt.