Dag 17: 11 augustus 2016 Lange weg terug naar het geciviliseerde Zuid Afrika

Door onze gewijzigde planning (protesten bij Beibridge border en onveilige toestanden in Mozambique) moeten we vandaag 780km afleggen.  In Afrika is dit geen evidentie.  We trekken naar Tzaneen.  Daar waren we 10 jaar geleden al eens en we herinneren ons daar een zeer groene omgeving.  Maar eerst 2 grensposten overleven...  We staan samen met de zon op en pakken ons boeltje.  Het was hier mooi.  Het is eerst 150 km tot aan de grenspost.  De grens uit Zimbabwe ging vlotjes, maar bij de grens met Botswana wordt het ons duidelijk dat deze trip toch wel eens wat langer kan duren dan verwacht.  Elle lange rijen wachtende voor ons en dit aan een Afrikaans tempo.  Na 2 uur wachten zien we toch licht aan het einde van de tunnel.  Er is een klein postje waar kinderen worden ingeënt en we worden tot daar geroepen.  Onze kinderen moeten een inenting krijgen tegen MR (voor ons onbekend).  Dat is dan toch buiten ons gerekend.  Je moet wel gek zijn om dit in Afrika en in niet volledig hygiënische omstandigheden toe te laten.  Krista begint zich te nerveren, maar Vinnie is gelukkig de rustige onder ons.  We mogen gewoon verder zonder prikjes in de arm.  Het zou anders wel eens een zeer lange dag kunnen worden want we hadden dit nooit toegestaan.  Als we de grens dan eindelijk wil oversteken moeten we onze schoenen nog uit de auto zoeken om hen in een bak (met product tegen mond en klauwzeer) te stoppen.  Alle koffers uit de auto en weer 10 minuten vertraging.  Na 2uur ,15 minuten rijden we dan eindelijk Botswana binnen.  15 minuten later worden we tegen gehouden door de politie.  Blijkbaar reden we weer te snel. Nochtans houden we de borden, sinds onze boete vorige week, extra goed in het oog.  600 Pula boete.  Oeps dat hebben we niet.  We hebben slechts 185 Pula.   Na nog wat onderhandelen (300 Pula - 200 Pula) mogen we dan toch gewoon doorrijden zonder te betalen want men kan pas een boete schrijven vanaf 200 Pula en mits we dat niet bij ons hadden...  We doorkruisen Botswana, zonder te veel hinder en komen tegen 15:30u aan bij de grens met Zuid Afrika.  Nu nog 3 uur rijden naar Tzaneen.  We zullen blij zijn dat de dag om is.  Celia van onze lodge Palmwag contacteert ons per sms en wij spreken af dat zij voor ons, bij aankomst, een lekkere pasta zal klaarmaken. 

Om 19:00 komen we dan eindelijk aan.  Er blijkt hier nog een Nederlands koppel te zijn, die samen met ons aan tafel schuiven.  Het wordt nog een gezellige avond met lekker eten.  Eindelijk terug WIFI en we kunnen onze blog bij aanvullen

Grenspost Plumtree: 1/5 (vriendelijke mensen, maar traag en verplichte inentingen is zeker uit den boze)

Palmwag lodge: 4/5 (zwembad was te koud, maar vriendelijke uitbaters die lekker kunnen koken.  Prijs - kwaliteit top.