Dag 11: 06 januari 2017: zakjes en waterputten

Heerlijk in slaap gevallen met krekelgeluid en het gekwek van de Takei ( soort gekko met rode bollen) das anders dan het getoeter van de stad.  We zetten de wekker om 6:30u om op tijd in het schooltje te zijn.  We nemen de zakjes, stiften en bikken mee en starten in het eerste klasje met het uitdelen van de zakjes.  Mooi project met drie koningen.  De eerste klas reageert nogal onwennig.  Maar eens het eerste kindje gestart is met het schrijven van zijn naam en het tekenen van een bloem, volgt de rest enthousiast. Enkel uren houdt deze activiteit ons bezig.  De kindjes zijn allen blij met de zakjes en via deze weg willen wij en de vzw kinderen van Cambodja nog eens iedereen die er voor zorgde dat de zakjes gemaakt konden worden bedanken!

In de namiddag splitsen wij ons op. An en Katie beginnen aan hun ronde om de waterputten de controleren en de laatste finishing tuch aan te brengen.  Enkel sponsors kregen hun naam op de put.   Ongelooflijk hoeveel armen mensen hier nog wonen.  Voordat ze hun eigen waterput kregen, moesten naar een waterpoel met regenwater lopen om water te gaan halen.  Eindelijk hebben ze nu proper grondwater vlak bij huis.   De rest rijdt met de moto naar Chuck om hier materiaal te zoeken om de pomp voor de toiletten in de school te kunnen installeren.  We lopen langs de Cambodjaanse markt en onderhandelen voor stof en touw.  We rijden met al ons materiaal op de moto terug naar huis.    De indrukken die we opdoen van de omgeving hier en de ervaring van dicht bij de mensen hier te wonen, is iets dat we als gewone toerist niet zouden kunnen opdoen.    De dag vliegt om en voor we het weten zitten we weeral aan het overheerlijk diner dat de mama van Ruan klaarmaakt.