Dag 25: de Erawanwatervallen

9 augustus 2014 - Kanchanaburi, Thailand

De Erawan watervallen, niet zo ver van Kantchanaburi blijken de moeite waard om te bezoeken, dus reserveren we voor ons een van met chauffeur om ons er naar toe te brengen.   In dit geval wacht hij gans de dag ter plaatsen om ons dan terug te voeren.  We hebben echter maar 3 nachten gereserveerd bij Thai Garden Inn en aangezien ze vandaag volgeboekt zijn, kunnen we geen dag langer blijven.  Gelukkig vonden we eergisteren nog een plekje waar we vanavond kunnen overnachten: Suger Cane 2.   Zeer basic kleine hutjes aan de rivier, koude douches en toilet die je moet doorspoelen met een mandy.  De kindjes vonden het echter tof en kozen zelf om hier toch te verblijven.  Dit lijkt wel wat op kamperen, maar kost 400 bath (= 10 euro) voor 2 hutjes, goedkoop dus.
Voor we uitchecken eerst nog wat paniek: we vinden onze paspoorten niet meer.  Verschillende senarios spelen al in onze hoofden af.  Na even zoeken vinden we ze gelukkig op een andere plek dan normaal.  We checken uit bij Thai Garden Inn en nemen onze bagage mee richting watervallen.  
Na een klein uurtje rijden, komen we aan en starten we onze wandeling.   De Erawanwattervallen bestaat uit 7 verdiepingen, waar je op elke verdieping kan zwemmen.  Maar om dit te kunnen doen, zullen we eerst toch een eindje moeten klimmen.   Kika staat erop om mee de tocht aan te vangen.  De wandeling blijkt een pech wandeling te worden.   Tussen verdieping 3 en 4 neemt Aïm een klein boomje vast, net op een plek waar een behaarde rups op zit, heel zijn hand vol stekels.  We spreken een gids aan en hij helpt ons dit te verzorgen, verzekert ons ook dat dit niet gevaarlijk is, maar dat het enkel even zal jeuken.   Aan verdieping 5 beslissen Vincent en Kika om hier te zwemmen, terwijl de jongens en ik verder klimmen.  Bij verdieping 7 nemen wij ook onze eerste duik.  Het lijkt hier wel een natuurlijk centerparcs.  In het water zwemmen kleine visjes (en grote vissen), die aan je huid komen sabbelen als je niet beweegt.  Hiervoor moet je in een massagesalon heel wat geld neertellen en hier is dit bij de inkomprijs inbegrepen.  We dalen terug af naar verdieping 5, waar we ook nog wat zwemmen.  Vincent vertelt dat er net een jongen naast Kika een fles cola had gezet en plots een aap kwam opdagen, dit fles van 1,5 liter meegrabbelde en hoog in de boom het leegdrong door er simpelweg een gaatje in te bijten.  Van een vuilnisbak had het nog niet gehoord, want eens de fles leeg gooide het dit gewoon weer naar beneden op de grond.  
Verdieping 4 heeft 2 natuurlijke afrijzen.  De jongens lopen ons voor en komen hier al een tijdje vroeger aan.  Als ik aankom zie ik dat ze heel veel pret hebben.  Ik kan gelukkig nog enkele foto's maken tot Ayko, per ongeluk wordt geduwd door enkele grote heren en hij langs en foute weg afrijst.  Hij doet zich pijn en bijkomend is gans zijn zwembroek gescheurd.  Verdriet bij mijn jongste zoon: ik ga niet meer zwemmen!  We stappen dan maar verder naar verdieping drie, waar we weer het water induiken zonder Ayko, die nog steeds het trauma van daarnet niet heeft verwerkt.  Na 10 minuten besluit hij toch, met een beetje angst in zijn ogen, het zwemvijvertje in te komen.  Hij zwemt met Aïm tot aan de waterval, waar ze onder gaan staan.  Gelukkig is de pret weer verzekerd.  Ondertussen ben ik weer aan de kant en kan dit alles op foto vastleggen.  Het volgende pechmoment ligt op de loer.   Als Vincent uit het water komt geeft hij het T shirt van Ayko terug, maar vergeet dat Ayko hierin zijn Ipod had bewaard (de kinderen nemen deze altijd mee om op kindermaat ook foto's te kunnen trekken).  Pardoes valt deze op de grond, het glas helemaal kapot.  Weer traantjes bij Ayko.  We beloven om zodra we thuis komen, dit te laten herstellen.  Ondertussen kan hij nog wel verder foto's nemen.  Dit verzacht de pijn.  
Bij verdieping 1, gaan Vincent en de kids voor een laatste maal het water in.  Ook hier weer pech voor Ayko: een volwassen robuuste man verstapt zich en neemt Ayko als grijppunt om zich stabiel te houden, weer pijn voor Ayko.  Ook de vissen hebben het gemunt op hem, waardoor nu echt de maat vol is en we terug afzakken richting beginpunt.  Het was al bij al een zeer mooie dag.
Na een uurtje terugrijden komen we aan bij Sugar Cane 2.  We checken in en de Ayko ontdekt een pad in hun kamer.  Vincent laat deze maar even buiten want de kinderen hebben bang dat deze zich in hun bed gaat verstoppen.  Een tweede pad, op het terras, wil Kika nog eerst aaien.  Grappig.  We eten hier ook en het eten is er lekker. Het uitzicht op de rivier krijgen we gratis bij.  Bij het eten overlopen we de dag en het mooie van de plek die we vandaag bezochten wint het van de pech.
Rating kids
Erawanwatervallen (zonder pech): 4,5 (de visjes knabbelen ook op plekjes waar het pijn doet, prachtig en leuk zwemmen)
Suger Can 2: 4,5 (veel insectenbeten, maar mooie lokatie)
Eten bij Sugar Cane 2: 4,5 (kleine shakes, maar lekker eten)
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Hilde matthyssens:
    11 augustus 2014
    Wow!!
  2. Inge:
    12 augustus 2014
    O Ayko toch.....hier ook glas gesneuveld van ipod op vakantie....we zullen wel familiekorting krijgen ergens :)