Dag 5 20 juli 2014: khoa yai national parc

20 juli 2014 - Pak Chong, Thailand

Gisteren schreven we geen verslag.  We hadden op onze trip toffe mensen leren kennen, die ook in ons hotelletje verbleven dus besloten we om samen te eten en de bar af te sluiten.   Geen tijd dus.  Vandaag moeten we heel de dag reizen, dus tijd zat om onze avonturen op papier te zetten.
Op 20 juli zeer vroeg uit de veren.  Iedereen om 6 uur het bed uit om rond half 7 aan het ontbijt te zitten.  Iedereen een pannekoek met banaan, behalve mama die een eitje eet.  Een uitgebreid ontbijt zorgt ervoor dat we heel wat krachten kunnen opdoen om onze trekking door de jungle te kunnen overleven. De gids Anont staat stipt om 7 uur klaar om ons een geweldige dag te laten beleven.  We ontmoeten Jeroen, Stefanie en hun twee kinderen: Cil en Isa, die net als ons vroegen naar een trip op kindermaat.  Deze familie blijkt uit Zeeland te zijn en spreken dezelfde taal.  Leuk voor de kindjes.  We stappen in de laadbak (met bankjes) en rijden richting de ingang van het park.  Een eerste halte wordt gemaakt bij een viertal olifanten aan de ketting.  Zij staan de wachten op toeristen, die voor 20 bath hen kunnen voederen.  Tegen onze principes in toch maar de kindjes deze olifanten laten aaien en eten laten geven.  Zielig was dit!  Laat de dieren toch in het wild leven en bindt ze niet aan een ketting!  Gelukkig ziet onze gids dit toch ook in en rijden we snel verder naar Khoa Yai national parc om de dieren te bewonderen in hun natuurlijke habitat.  We krijgen speciale kousen aan zodat de bloedzuigers ons niet kunnen leegzuigen (ik herinner me nog Indonesie, waar deze zich altijd op mijn benen vastzuigden).  Op zich zijn deze beestje niet gevaarlijk en brengen geen vieze ziekten over, maar aangenaam zijn gaatjes in je benen niet.   We zijn nog maar goed en wel het park in en we spotten ons eerste hertje en tevens een prachtige neushoornvogel.   Iedereen al gelukkig, dit pakken ze ons niet meer af.   Wat later aan het visitorcenter lopen er een hele kude hertjes rond, dus dat valt reuze mee.  Na een korte verkenning ter plaatse, ontdekken we een giftige groene slang in een struik.  Volgens de gids moeten we voorzichtig zijn.  Overdag slaapt het, maar voelt het zich bedreigt, dan kan hij wel eens toeslaan.  Toch maar enkele foto's nemen als herinnering.
Opnieuw de laadbak in om ons dieper de jungle in te begeven.  De gids wordt getipt dat olifanten zich op de weg bevinden, niet zo ver van het visitorcenter.  In volle haast wordt er naartoe gereden.  Vasthouden iedereen!  
Aan de troepen auto kon je merken waar de olifanten waren.   Eens we aansloten bij de autorij, zagen we één klein olifantje dat door de toeristen in het nauw werd gedreven.  Het was bang, ocharme.  Toen het terug bij zijn mama in het woud was, reden alle auto's door. Wij bleven staan.  De gids beveelde ons in de wagen te blijven en vroeg aan de papa's of zij mee met hem de jungle in wilden gaan.  Met drie begeefden ze zich richting de familie olifanten.  Natuurlijk waren de achterblijvers een tikkeltje jaloers.  De mama's konden het niet laten om ook eens te gaan piepen aan de rand van het woud.  Anont kwam dolenthousiast terug gelopen en liet ons weten dat de olifanten rustig waren, dus dat we met hem mee mochten.  Oooooh wat een ongelooflijke belefenis.  We stonden op 5 meter van de etende familie olifanten.  Een half uurtje blijven we rustig staan kijken, we werden er allen stil van.   Foto's nemen lukte jammer genoeg niet goed: te donker, te veel begroeiing.
Toen de olifanten verder trokken ging de gids nog gauw onze chauffeur halen.  Ondanks dat hij een lokale bewoner is, had hij nog nooit wilde olifanten in het echt gezien.  Het blijkt geen dagdagelijkse kost te zijn. Weeral prijzen we ons gellukkig.   
We rijden verder naar de parking om een wandeling van drie uur door het woud te maken richting waterval.  Dė waterval bekend van  de film the Beach.  Diegene die deze film nog niet zagen: alleen al voor de prachtig omgeving in Thailand waar deze film opgenomen werd, moet je deze eens bekijken.  
We krijgen ieders een lunchpakket mee en gaan op stap.  Voor Kika is dit wat moeilijk, dus dat wordt dragen.   Iedereen staat versteld, hoe de Vinnie dit 3 uur volhoudt.  A man with muscles.   We stijgen en dalen en genieten van de pracht en praal van de Jungle.  De kinderen slingeren aan de lianen als Tarzan en Jane.  Ze zijn voor even the Kings of the Jungle.  Anont is geweldig met de kids en geniet duidelijk zelf van de aandacht en het gezag dat hij van ze krijgt.  Gaan met die Banaan is zijn moto van de dag en de kindjes nemen dit snel van hem over.  Na twee uur wandelen en de lunch te hebben verorberd, zien we welliswaar een krokodil slapen op een boomstam in de rivier. We hebben allen het gevoel dat  we  de lotto hadden gewonnen.  We dagen Anont wat uit door hem te zeggen dat hij al die dieren er speciaal voor ons had neergelegd en de krokodil vermoedelijk van plastiek is.  Dat moest je hem geen twee maal zeggen en hij zou bewijzen dat dit niet zo is.  Hij klom mee op de boomstam en gooide een stok richting de krokodil, die er zeer uibundig naar hapte.  Echt dus!  Dit levert mooie foto's op.  Iets verder op de weg besluit Anont om een verkorte weg te nemen.  Hierdoor moeten we een stuk heel hard klimmen. De kinderen zijn vlugger dan de ouders en vinden dit weer een hele uitdaging.
Boven aangekomen laat Anont aan de kinderen zien, hoe de blaadjes van mimosa dicht gaan als je ze aanraakt.  Een voorbeeld van hoe reizen ook leerrijk kan zijn.  We stappen via de weg naar de mooie waterval, waar we nog even pauzeren alvorens verder te rijden naar ons laatste uitkijkpunt.  Onderweg komen we in de berm de familie olifanten terug tegen, die zich nu wel laten fotograferen.  De parkpolitie vroeg ons echter om terug in te stappen en verder te rijden, want als olifanten eten, mag je ze niet storen.  Er wordt nog wat lol getapt met grote nachtvlinders en een kever zo groot als een lucifersdoosje.  De kindjes wagen het erop om het op hun hand te laten kruipen.  We zetten de route naar de uitgang van het park in en op de weg komen we nog een scorpioen en de langverwachte aapjes tegen.   Voldaan rijden we terug naar het hotel en genieten samen met Jeroen, Stefanie, Cil en Isa nog na bij een heerlijk thais diner voor de mama's en de papa's en frietjes voor de kindjes.  Het was weer een heerlijke dag!
De rating van de kinderen:
Gids Anont: 5 (hij is tof, grappig en kan toffe woordjes Nederlands)
Visitorcenter: 3,5 (Aim deed zich pijn aan een tak, tof dat de hertjes er rondliepen en dat de slang er was verstopt)
Olifantenwatching: 4,5 (leuk om de olifanten te bestuderen, het duurde wat lang voor we erbij mochten)
Jungletrekking: 5 (in slijk stappen, mooie omgeving, toffe mensen en gids, veel geleerd)
Waterval: 4 (het was mooi, maar er was weinig actie)
Eten: 5 (uiteraard het waren frietjes)
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Marie-Luce:
    21 juli 2014
    Weer een fijne dag! Met heel wat te beleven. Benieuwd naar morgen. Xx
  2. Stefanie:
    2 augustus 2014
    Zit hier op koh chang op mijn gemak jullie blog te lezen (ff schuilen voor n buitje!) echt super tof zo mee te lezen en deze dag samen met jullie was super keitof!!!!!!ben benieuwd wat jullie van de Erawan waterval vinden, die beklimming deed ons denken aan onze jungletocht!
  3. Krista Van Boeckel:
    3 augustus 2014
    Wij vonden de jungletocht ook nog één van onze hoogtepunten van de reis